Suyun bir alevden şiyârıdir
Yüzümdeki kasılmalarında görünen sandıklarda
Aynalarda bulutların ağırladığı
Güneşi bohcalarken kapımda
Sırdır göftemde bir sükunet ağarlıyanı
Murdar edilmiş bir kördüğüm saklamışlığında
Kanatlanan beyazlar arkası gördüm kendimi hep
Şarkılar tünemişken sokaklarına
Kalburüstü sınavlar soframda gizlidir
Köşe bucak vurulduğum s’ezgin aşklarda k’ayıp
Işıklar gönlümün anahtarında s’özümü kabuk atarken
Yan ki yangınlar yansın üşümelerde
Bir af bekliyorum gönlümün sıratından yelkendir diye
Cennetine misafir bir abid gibi
Kelam ededurur gözlerim
Aynalara en çok darıldım
Şeb i şimalde akarken mürekkebin
Bir yariktir duvarlarına işlenmiş asude silüetine
Nereden neereye varır bilinmez
Bir sancıdir belki de
İğfal edilmiş baharımda sokulan sana
Har içinde bükülmüş bir kedi siyahıdır
Kalbimin katranindan sana vurgun
İçre bir mavi sarnıcı kül eder masivayı
Feri yıkılmış bir gözden inerken aşağıya
Katrelerce sevgiye özlem tutar sonra
Huzurunda egilmisken
Vaveylâ gibi bir kandırış gönlümün makberlerine
Sokulmuşum deryasında eğilmiş sığınaklarına
Bir varmış bir yokmuş edasında
Kalbi semazen uçurtmalarında
Bir aya kilometrelerce yakınken dilim
Sana tutulmanın yaşamı sevmek gibi
Bir hoş olduğuna inandım
İnanarak bir küle değdirmenin
Gezgin imgeler...