yüreği karalı ,
yüreği yaralı,
sözün taşı,
kırar yaşı başı,

bu kulağıma yapıştırdıkların,
yüreğime kuş kondursa,
mevsimler, ilkbahar,
seneler, ilk göz ağrısı,

bu sarf ettiğin dağlar gibi taş,
konumsuz, coğrafyasız, yerine oturdu,
sırtıma aba,
biraz da kaba olurdu,

birikim çığ, dağ, kaleydi,
örttü acılarımın üstünü,
sakladı göz yaşlarımı,
acıtmıyor artık, attığın taşlar,

şimdi ilk attığın taşta
sonra, sonrakinde gözlerim kalıyor,
çığlar arasında,
dağların eteğinde, yürüyorum,

git dedim, git,
hapishanedeki tutuklular gibi,
bir iki volta daha, yürüdüm,
git dedim, git, için içine,

“gitmek “ sadece işlevsiz bir fiil olur, sesleri yükseldi,
gidemedim, taşlar altında,
çığ yürüdü, dağ büyüdü,
kuşlara uçmak düştü, mevsimsel göçtü, çünkü…

Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz