Züleyha ile Yusuf gibi, mucizelere ihtiyacımız vardı belki,
Gerçek sevmelere, seni sevdireni sevmeye
İhtiyacımız vardı belki...

Bir gitar eşliğinde şarkılar söylemeye
Aynı şeyler aklımızdan geçerken gözgöze gelmeye
Yada, yağmurdan kaçarken aynı taksiye binmeye mesela...
Evet mucizelere ihtiyacımız vardı.

Olur ya yüreklerimiz çakışır
Belki hissedersin, âmâ Züleyha nin acısını, aşk ını!
Asenat’ın üzerinde hissettiğinde Yusuf un kokusunu...
Belki o zaman sevgili belki o zaman hissedersin;
Görmezden geldiğim yaramı hatrlatmanın savurganlığını,
Hissedersin belki yüreğimin burukluğunu...

Ah benim yüreği karanliklarda sevdiğim
Ne sen Yusuf sun nede ben Züleyha
Bu aşk bize yara bere başlı başına
Bir ucundan tutarda doğruluruz sanma
Ölüm var sevgilim ayrılık olmasada
Ama bu aşk mahkum bizde ayrılığa.
Cünkü ne sen Yusuf olabildin nede ben Züleyha.
Hayatta belki,
Ama mucizelere yer yok bu aşk ta...
Bekleyelim ikimizde
Birbirimizden gideceğimiz günü sabırla...

Kelebek...