Bozmaların kolaylığındadır çoğu
Samimiyetsiz, hedefsiz ve gereksiz de
Yeşilin neden görünmez ki tonu
Ve kalandır bu hazandan vurgunlar
Hayalleri olanlarla belki de yeniden
Hayatı çirkinleştirenler yok olacaktır.

Bir varlık bir de yokluktu bu baştan
Ademoğlu şaşırdı, çıktı da raydan
İki uyduruk safsatanın peşindeki hezeyan
Gözyaşı eksik olur mu bu manzaradan?

Daha ilk emreydi itaatsizlik, bu ne hadsizlik
Daha ne yapsın ki Yaradan, işler karışıyor
Görüntüler aldatıcı, sözlerse yalan
Dünya mahşer yeridir, talan mı talan.

Ey fikriyat, çık artık gecenin vesvesesinden
Bir kulak ver iç sese, olma kölesi günahın
Artarak gidiyorsun onunla mizana
Son perde açılacak, yok da dahası
Hayat dedidiğin ezelden de böyleydi
Cennet ve cehennemin açılaktır kapısı.

Asla düşmemelidir yeise, türlü tuzaktır
Bizi esenliğe taşıyacak yegâne yol
Yaratışın mayasındaki o tertemiz fıtrattır.

Ne olursak olalım işte budur hakikat
Gölge ozan da der ki lütfen pür dikkat
Yarın belki de yokuz, günedir gayret
İyiden, güzellikten, ayrılma istikâmetten
Mani ol ki nefsine, doğmasın şiddet, nefret.

Oğuzhan Külte