Bulabilmek ümidi yok mu, biteviyedir
Gayretlerin, sabrın sonu ana değerdir
Bir teslimiyet hali nasıl yakışır bize
Yürüdüğümüz yollarda her zor sınavdı
İhlâsla ilerleyenler daima kazandı.

Ve hayat kolayca bize vermeyecek emniyet
Zora kıl en baştan işi, kolaylar tembele namzet
Düşün, irdele, araştır, asla durma da yerinde
Hâlâ neyi bekliyorsun koştur, istikamete ilerle.

Bir sen değilsin müşkülde, onlarla büyüyeceksin
Pes etmedikçe özde, son perdeyi göreceksin
Belki de vazgeçmek zordu, eldeki keyfiyetlerden
Son düzlük yaklaştığında gizemleri de çözeceksin.

Çalıştığı kadarı verilir kula, iman etmelisin buna
Bırak seyrinde gezeni, bir menfaat yok sefada
Nasıl da tutunuştur bu, zorlarda dimdik de duruş
Emek, ter, göznuru esas, diğerleri etmez kuruş.

Ve gelince sırası, senden ötedir bir yanın
Seyrinde olduğun arzda en kutsalındır vatanın
Mihenk edinmek istersen, bir bak şu tarihi köke
Nasıl da bir sorumluluk bu, sana yüklemiş ecdadın.

İnsanlık bir bekleyişte, essin diye huzur yolu
Bu esişin mimarıysa harsındaki değerlerle
Beşere huzuru tattıran, zalime de kâbus olan
Yedi düvele dik durmuş asil bir milletin soyu.

Şimdi bir kez daha düşün, varlığın ne anlamdadır
Sen senden daha öteyken, sorumlulukların çok ağır
Bir hilalin gölgesinden beslenmiştir binlerce yıl
Öyleyle büyüt ki sen onu, insanlığa da nasip kıl.

Adım önemli değildir, içinizden bir özneyim
Gölgedir lakabım amma, davanın da peşindeyim
Mutlak bir gerçekliktir bu, Hak`tan da emirdir bize
Ben de yürekten inandım, emanet sırası sizde.

Oğuzhan KÜLTE