Evet, her gün yeniden başlıyorum hayata;
Umut hep var içimde...
Yarın Güneş yine doğacak diye...
Gece hep karanlık giysisini giydiğin de...
Egeŕ, bir sonra ki, güne merhaba demekse amaç!
O zaman, hep yeniden başlamalı güne...
Dünden kalan ne varsa...
O günde kalmalı...
Düne ait olmalı...
Bugün her şey güllük gülistanlık olmalı...
Her an güzel ve mutlu olunmalı...
Hani dün, üzülüp iki damla göz yaşı akıttım diye...
Bugün hırçınlaşıp yağmur yağdırmanın alemi yok!
Dert, bulutları peşimi bırakmasa da...
Gündüzün can sıkıcı kalabalığı...
Gecenin iç karartan kasveti...
Ayın, aydınlığın da, ışıl ışıl yıldızlar raksederken...
Eğer alkışlarla eşlik ediyorsam bu manzaraya...
Boş vermişim geçmişe...
Her gün yeniden başlıyorum artık hayata!
Susmuş olan mutluluk şarkıları canlandı yine dilim de...
Artık, bir unutuş var içim de...
Düne ait ne varsa...
Hepsini çöpe atıyorum şimdi...
Evet, söz veriyorum geçmişten konuşmamaya...
Yemin ediyorum...
Bir daha eskiyi anmayı...
Geriye dönmemeye...
And içiyorum!
Bir daha böyle bir duruma düşmemeye...
Daha çok iş var yapılacak!
Bu yolculuğa çıkarken!
Ta ki son yolculuğa kadar.
Daha çok Güneşler var hayatım da doğacak!
Ta ki son hayat güneşinin yeniden doğuşuna kadar...
Ve hep bir merhaba...
Yada elveda diyene kadar!
Dinçer Dayı