aklını bir turlu basına alamamıs bir sevdaydı bizimkisi
gormezden gelmeye calısmıs
calıstıkca hep o dersten sınıfta kalmıs
üzerine oynadıgın bahsin oranları kadar imkansızdı
kazansan inanılmazdı
belkide bu yüzden en basta biz inanmamıstık
koparmıydı inceldigi yerden
yoksa elde var 1 deyip
sonraki basamaklaramı sarkardık
teninin kokusu sıcak ve ıslaktı
cennetin anahtarlarını saklardı gözbebeklerin
kolların ve bacaklarınla sardıgın benmiydim
sabah gozlerimi actıgımda yüzümü sakladıgım seninmi saclarındı
avuclarınla gozlerimi kapardın
kokun üzerime siner
baska bir adam uyanırdı bedenimde
kollarında
aklının yetmedigi icin kabullenen
kör bir munafık kadar dindardım
her sebebine razıydım
yoklugun bir gerceklikse eger
ben bu yalanda
en gönüllü kanandım...
sana yazılırken simdi
en yukarıya koyuyorum seni inandıklarımın