Yanık bir türkü olursun bazen dilimde
Aşılamayan yol olursun çıkmaz sokaklar gibi
Çekilmeyen acıların en bitmezi olursun yüreğimde
Küçücük dünyamda umutlarımla yüceltirim seni
Yokluğunda varlığında yetmediği zaman
Yüreğim ayaklanır isyanlar ederim,
Kahrederim herşeye,
Hele birde o ayrılık saatlerinde
Bütün yaşama hevesimi yitirir,
Virane olur gönlüm,yıklırım içten içe...
Bütün bedenim derin bir sessizliğe açar kapılarını.
Öyle bir hal alır ki beynim..!
Nasıl anlatayım bilmiyorum ki;
Gittiğin zaman ruhumun duyduğu ızdırabı...
Bırak gitmeyi,bırak gitmeyi....
Hasretimi sen varken bile dindiremiyorum.
Allahım..!Nasıl bir sevdaya düştüm böyle ki?
Çekip gitsen olmuyor,hem hem gitsem ne olacak ki?
Kopabilecekmiyim yüreğinden,silebilecekmiyim?
Sanki unutabilecek miyim seni?
Toprak olup gitsemde benle gelmeyecek mi sevgin?
Ah gülyüzlüm ah ah......!
Ne kapı var girebileceğim,ne yolum kaldı gidebileceğim....

Her ne kadar bu sevda sana ağır gelsede ey yüreğim..!
Sabretmelisin,yıkılmamalısın...!
Bütün duyguları biten bir virane olsanda,
Sabretmelisin.....!
Biliyorum ağlamak gideni geri getirmez ama
Ağla ey gönlüm ağla...!
Utanma hiçbir zaman ağlamaktan!
Ayıbın ağlamak olsun ama,
Utanma sevdandan utanma yüreğim...!