Kalemim kırılıyor an be an!

Fikirtepe’de çocuk olmanın
Yan etkisidir bu anne...



Ah!

Bir başına vur kendini yollara
Sür oğlum

Gömlek 3 düğme fora
1
2
3
4
5

Tam yol oğlum!


Akıl yollarımı kapatmış
Bu soğuk
Kuzey rüzgarı
Darmadağın üşüten
Bir serseri mayın gibi


Radyoda
"Sen Giderken
Karanfiller yaralıydı"


Başımda duran
Bu karanlık
Bu bilmezlik
Bil ki çömez bir düş

Yangınlar içinde kırmızı ışıkları
Boyuyorum

Siliyorum
Boyuyorum
Öldürüyorum
Sarıyorum yıldızları


Boyalarım
Kıskanç bir Nazi subayı oluyor
Süzülüyor kalbime
O fırçanın acısını öksürüyorum
Biteviye


Kırılıyor kalemim
Devrik bir cümle ardına
Gereği düşünüldü notu işliyor
Rüyalarım

Düşümde düşündüm
Kapatın Işıkları
Kapatın da
Boyayın gezegeni


Ah!
Bu sancıyan yanlarım

Genzimde yarım sigara efkarı
Hoşça kal demeye hazır
Çakı gibi Nazi subayı selamım


Git
Git
Gez şehirleri
Ardına bakma oğlum!


Kahve karışık yağmur havasıyla
Kırk kez gerdeğe giriyorum
Yaramaz bir karayel
İnadına bulut imgeliyor
En olmadık renklere boyuyorum
Gök kuşağını


Kalemim Ateş ediyor
Elime rağmen
Kalemim Ateş ediyor
Bir beden düşüyor


Bu mevsim
Hep aynı şeyi yapıyorsun diyorum
Öldürme ne olur!


Ateş ediyor kalemim
Yerde bir beden
Kanıyor derinden

Alaca kan yolunu bulmuş
Ki dirden ve sıcak bir kan bu
Çalıyor sirenleri
Kırmızı ışıklı araba


Acil
Acil
Acil kan lazım

Bütün renklerden...