Açık denizlerde küçük bir yelkenliydim,
Hafif esen rüzgârı
Yüreğimin kırsalından kopan
Büyük bir fırtına zannederdim.
Dost bildiklerim,
Yürekten sevdiklerim,
Limanlarımı yaktılar,
Yağmaladılar duygularımı,
Sahilde kaldılar,
Ruhumu çaldılar.
Benimse ufuklarımda,
Yalnızlık yıldızı vardı.

Çiçek açan şiirler vardı yüreğimde,
O çiçekler ki acıyı bal eylerdi.
Fakat toprak hep kuru,
Taşlı çakıllı,
Güneş hep uzakta,
Ve yapraklarım kuruyup küle döndü,
Zamanla.

Kan bağı, gönül bağı ile bağlandığım kişiler,
Akrabalar, dostlar ve tüm tanıdık silüetler...
Hepsi birer birer silikleşti,
Kimse anlamaz
Ve kimse kulak vermez oldu
Gönlümde kopan fırtınayı.
Bir zamanlar var olan kuvvetli bağ,
Şimdi korkunç bir uçurum,
Dipsiz ve karanlık.

Ben ki hayalperest şair,
Güler yüzlü şen çocuk,
Kelimelerle ördüm tüm dünyamı.
Fakat o dünya,
Hep yabancı kalmış onlara,
Kurşun olmuş dökülmüş,
Birer hançer olup saplanmış tüm şiirler,
Haset ateşi içinde yananlara.

Ötekileştirdiler beni,
Bir yabancı kıldılar,
Kendi toprağımda sürgün,
İstenmeyen bir haymatlos,
Kovulan bir mülteci,
Kendi evinde çok görülen misafir.
Ne gözyaşlarımın akışını bildiler,
Ne de yüreğimdeki ateşi hissettiler.

Bir gölgeydim artık,
Işığın uzağında,
Ne sevdalarımı,
Ne hüzünlerimi,
Ne de beni anladılar zamanla.
Yalnızlık derinleşti,
Hissizlik ruhuma yerleşti.
Yabancılaştım,
Yabanileştim,
Tanıyamaz oldum kendi sesimi bile.

Şiirlerle büyüttüm içimdeki boşluğu,
Her dize,
Her mısra,
Her kafiye bir sığınak oldu yüreğime.
Fakat sığınaklar soğuk ve karanlıktı,
Anladım ki,
Her yanım virane,
Her tarafım yıkıktı.

Artık müzmin bir yalnızım,
Okyanusta bir ada misali,
Dört yanım hayal kırıklıklarıyla çevrili,
Ne dost ne akraba,
Hepsi birer silüet
Hepsi birer akbaba.
Benim ömrüm belki bir hayal,
Belki kötü bir rüya,
O rüya artık öyle bir kâbus ki,
Sarmış tüm zihnimi,
Bir engerek yılanı misali.

Şimdi bu şiir,
Bir ağıt benim gibi olanlara,
Yabancılaşan,
Ötekileşen,
Ötekileştirilen,
Yüreği yananlara
Ve içi kanayanlara.
Bir umut belki,
Masum bir teselli,
Ama iyi bilin ki,
Bu acı,
Bu hüzün artık etimizle,
Ve kemiğimizle
Sonsuza dek bizimle.