Dışımızda günlük güneşlik mevsim,
İçimizde eylül, sarı bir hüzün.
Sonbahar rüzgarı, yüreği serin,
Yapraklar dökülür, içimde derin.

Güneşin ışığı, ısıtır teni,
Ama ruhum üşür, bekler o seni.
Dalların altında gizlenir hüzün,
Dışımız bahar, içimizde güzün.

Sararmış yapraklar, döner rüzgarla,
Her biri ayrı bir hatıra saklar.
Sonbahar gelirken içime dolan,
Günlük güneşlikken içimde solan.

Bir yanımız neşeyle dolup taşar,
Diğer yanımızda eylül yaşar.
Görünürde bahar, içimizde kış,
Sonbahar rüzgarı yürekte bir düş.

Günler geçer, zaman akar sessizce,
İçimizde eylül, dolaşır gizlice.
Dışımız aydınlık, içimizde hazan,
Her adımda hüzün, gönlümü yakan.

Bir yaprak düşer, usulca dalından,
Sanki bir parça kopar kalbimden.
Günler uzun, geceyi sarar hüzün,
Dışımızda sevinç, içimizde güzün.

Bir umut var hep, saklı derinlerde,
Sonbahar bitse de kalır izler de.
Dışımız güneşli, içimizde yokuş,
Sevdanın izleri içime dolmuş.

AHMET NEJAT