Şuurda yaralı bir güvercin edasıyla k/asıldım
Damarları bitik bir yarene
Kanadı kopmamış bir dilden özürlü
Bağlanmış bir maviyi
Kaç düğmeyle hilede bırakmışken bir taş(ı)ta
Aklım firariyken taşır
eğilmişken tüten bir sobaya hasret
Yazımın ortasında
Kangrenli gönülleriyle ilham perilerimin
Kaç bucaksa bir şairin yitiğidir
Yelpaze tutmuş sıcaklığında
Kelamın tam da göbeğinde
Uçurum deryasında yakan bir türkü kahkahasında

Vaveyla cürmünde kopan
Kelimeler yaşlıysa
nazarına bir kalem ölmüştür belki de saatsiz
Uzaklara
Mevsimlere
Acı çekmemiş bir sır ile
Vakitsiz gecelere vakur bir yakıt olsun
Korkusu sözcük kavgası olan

Işıklar d/okunmamış bir satırı
inatken yaşamaya sevinçle asılı duran


Fokurdayan gaibe bir rüzgardır sanatı
Tuval değmemiş bir resme
Dünya değiştiren

Ve ölüm farz kılındı
Üç rekat vuslat için


Ve
Kuşlar gökyüzünü terk edeli bilmem kaç uyku bastı....


Velhasıl
Yılan deliğinde yumurtasını
Akrep kuyruğunda elmasını düşünmeyi
Bizden daha iyi bilir
Çünkü
Evet ile hayırın çelişkisinden doğdu dünya


Fırçasını tutana şiir
Minderine ağlatmak için bir ihaneti
İhtiyar demek için gözlerine çok geç artık
Dimağa değmeli sukut çünkü
Dinlemek için ..

Kederine kader
Kalemine kelam
Cahil olsam bile
Cehaletime af buyur
Yazmak için yazıyorum çünkü
Ki kağıtlar çöplerde farelere yem olsun diye
Fareler zaten kedilerle arkadaş bu zamanda


Gezgin imgeler...