0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
322
Okunma
sustum hep, suskunluğuma inat
yankılandı içimde tüm haykırışlarım
okşar gökyüzünü kederli bakışlar
yansır masmavi sesimiz
suskun şimdi avluya açılan pencere
üzgün dalına tutunamayan yaprak
mısralarda saklambaç oynayan sevgimiz
unutulur sandın belki
geride bıraktığın nemli hisler
yalnız başına dolaşır bu şehirde
bu sokaklar sensizliğimin tanığıdır
kirpiklerime asılı kalan bir kaç damla sen kaldı
senden miras.
düşürmeye kıyamadığım...
acılı bir annenin çığlığıyım
sebepsiz ölmeler hep bana düşer
her namlu kusmuğunda,
oğullarım, kızlarım boğulur.
bir ben kalırım acıların tek varisi
bir de sana olan özlemim
gecenin karasında yitip giden ben miyim
yoksa ölüm doğuran sessizlik mi
sırlara gebe serinliği kucaklasam diyorum
kayıp gider annemin kollarından
bu kundak, bu bebek
bu sıcak duygu...
24 Agustos 2024
5.0
100% (2)
