bu yüreğe şimdi bir Musa âsası lazım
bu bedene şimdi bir İsa nefesi…
bu ellere bir Hızır eli
bu akla bir Muhammed öğüdü lâzım

bir çöl lâzım ayaklarıma Mecnûn misali
bir urgan lâzım deve boynuna bağlı
-Leylâca gitmek için Mecnûn’a-
sonra bir Yunus yüreği bu yabancılığa bende
bir avuç lâzım Mevlânâ’dan semâda zirve
bir Ömer ışığı lâzım hak değmemiş
bir Meryem sinesi lâzım kirlenmemiş
bir ayak lâzım Hâcer kıvraklığında
bir ateş lâzım İbrâhim’i yakmamış
sabır lâzım Eyub’un karnında hazmedilmiş
bir Asiye lâzım sabırda eş(siz)
bir kılıç lâzım Ali suretli
-yalana keskin doğruya köprü-
bir bilek lâzım Hamza gücünde
-yüreği sökülende bile tövbeye maksat Hint dilinde-
mağra lâzım sığınıp Yedi uyuyanla yüzyıllarca uyuyup
gerçeğe uyanılan
bir melek lâzım şimdi
hediye bir nefesin son hediyesi
annem kılıklı bir melek
bir nefes lâzım
sûrdan geçince yerle bir olsun yalanlarımız
bir kapı lâzım üstünde Âdem affına vesile bir mühür
ve varmam lâzım
sözümün “belâ”m’ın sahibine