Müziği dinliyorum beynimde
Kendi kendine yükselip alçalan melodiler var
Duyuramıyorum insan kabuklarına
Kabuklarına çekilmiş
Gitmişler sanki
Telaşlı bedenler ne yaptığını bilmiyor
Ama bıkmaksızın oyunlar oynuyorlar
Ben oynayamıyorum aralarında
Ama onlardan uzakta, kendi müziğimle
Yalnızlığımı çoğaltarak düşlerimle
Gitmeliyim ama ölüm yerini söylemiyor
Anne yârdim et
Sevgi çok mu basit?
Ya da bilinmediği için mi?
Tüm ağızlar küser gibi savurabiliyor
Sonsuzca sevmek sancılı bir doğurganlık
Sevgiyse kavrulmaktır
Hiç yanmadınız, yakmadınız
Hiç sancılanmadınız ise bana öğretileriniz soytarıca
Kahkahalardan daha korkunç, daha gereksiz
Hiçliği bilmek istiyorum
Bilmek, biliyor olarak istemiyorum
Bilmeyi yok etmek istiyorum
Her tarafım pislik dolu
Beynim çöplük gibi ve biraz daha sabır istiyorum

Kaynak: H.I.S
Bülent Yılmaz