HAYDİ UYANALIM ARTIK

Bir müşkülüm var a dostlar,
Bir Müşkülüm var.
Öyle büyük ki, dağlar denizler kadar
Dinlemeye dayanamaz koca koca çınarlar
Patlar un ufak olur, şu gördüğünüz kayalar
Kaybettik vallahi, kendimizi kaybettik
İnsanlık onuru ayaklar altında
Herkes öfkeli
Herkes zalim adeta
Şiddet ağ gibi sarmış
Taciz öyle sıradanlaşmış
Şu güzel yurdumuzda...

Dayanın bitmedi dayanın bre dostlar
Söyleyeceğim daha ne çok şey var
Sevgi, saygı meğer lafmış aslında
Korku sarmış gönülleri
Kaybolmuşuz geziyoruz karanlıkta
Beyazlıktan artık eser yok
Kapkara siyahlar sinmiş her yere
Griye nasılsa razı olmuşuz bir kere
Gülmüyor tükeniyor can veriyor
Vatana , insana sevdalılar
Yanıp tutuşuyor
Çaresiz, kalbinde
Gerçekten sevgi taşıyanlar
Haydi uyanalım, uyanalım artık
Çıkalım bu gaflet uykusundan...
Nuray Öngeç