YAKUP ÖMEROĞLU’NA AĞIT

Son bir defa cesedini yuydular
Tabutunu musallaya koydular
Müezzinin selâsını duydular
"Alperen"di Yakup, Ömeroğlu’ydu.
Artık onu bir cenaze saydılar
Ünvanını Turan üzre yaydılar..

Ömeroğlu vuslat için yürüdü
Ankara’yı kara duman bürüdü
Altay Dağlarında karlar eridi
"Kardelen"di Yakup, Ömeroğlu’ydu.
Yoldaşları üşüdüler, buydular
Kara gömlek, kara kalpak giydiler..

Bazan Kıpçak, bazan Oğuz olurdu
Bazan eren, bazan yağız olurdu
Börü’ce haykıran ağız olurdu
"Şan veren"di Yakup, Ömeroğlu’ydu.
Yedi iklim dört köşede duydular
Dostluğuna, erdemine doydular..

Sevdâlanmış idi Türk Dünyasına
Ortak oldu kıvancına, yasına
Biz de kulak verdik onun sesine
"Can veren"di Yakup, Ömeroğlu’ydu.
Sevenleri çağrısına uydular
Yıldız olup onun ile kaydılar..

YUSUF AKGÜL, 17.08.2024

*