HASRET BENİ ÇAĞIRIYOR

Tut elimden çocukluğum!
Al köyüme götür beni.
Ağzıma bir emzik ver de
Boş beşiğe yatır beni.

Ninnileri düşür dile,
Uyut Kelce Oğlan ile.
Kışın yorganlara bele,
Yazın suya batır beni.

Yağlı ekmek bir elinde
Ve keskin ıslık dilinde,
Koşuştuğum köy yolunda
Gelip tepsin katır beni.

Çoban olayım sürüye,
Önümde köpek ürüye.
Belki dönerim geriye,
Dere tepe yitir beni.

Nasıl hayal etsem dünü,
Meydanlarda toy düğünü.
Bir yaylaya bahar günü
At sırtında getir beni.

Çocukluk arkadaşlarım,
Yanlarında hep ben varım.
Her dileğim kaldı yarım
Yaşatır bu hatır beni.

Köyümdeki ilk göz ağrım
Yâd ettikçe yanar bağrım
O gün bugün aynı çağrım:
O duyguya yetir beni

Olmayacak bile bile
Döneyim o eski hâle.
Ya gül olayım ya lâle
Bir bahçede bitir beni

Hiç gerek yok pazarlığa,
Gömün köyde mezarlığa,
Benzetsin bir üzerliğe,
Başımda beş satır beni.

"Ak-ha-san-oğ-lu"

YUSUF AKGÜL, 06.08.2024

*