Bütün sonsuz ayrılıklar....
Ve vedalar
Mezar taşlarında nedenleri saklıdır...
Ama yine de bazı ip uçları mezar taşlarına yazılıdır!
İnce ince...
Ama derin derin kazınmıştır....
Çoğu, dertli dertli yazılmıştır!
Mezar taşları bir roman gibidir...
İnsanların biten hayatını anlatan...
Ama komik...
Ama dertli...
Ama, hareketli...
Ama çoğu zaman treji komiktir...

Mezar taşlarını okurken...
Mahcup, boynu bükük, sakin...
Ve
Bir ırmak gibi sessizdir bu ölü İnsanın...
Adımları küçük ve ürkektir...
İpleri kesik artık bu mezarlıkta, uçurtmaların...
İnsanın içini ürperten duygular çıkar kalbinden...
Ruhu rüzgârın ıslığında bir ney gibi ses çıkarır...
İnsan, artık mezarda!
Ürkek ve tedirgindir!
Korkuyla karışık
kalbi ise soluk bir kan taşı gibi olur...
Ne yapacağıni, nereye gideceğini bilemez...
Dinçer Dayı