Dalgaların sesinde bir mahzun sesin avazı
İnletiyor sahil boyunu
Yıldızların raksında gözlerim
Ben yine yalnızlığıma içiyorum
Biliyorum, kâh dolu dolu gözlerim
Kâh küçük küçük tebessümlerde dudaklarım
Omzumda sana ait ne varsa toplanmışken
Ellerinde kadehler bir bitişi kutlar gibi
Aşk gitti bizden Papatyam!
Böyle söyledi o insafsız dudaklar
Sevgimizse meçhul, bilmiyordum
Ismarlama mı oluyor bu sevmeler?
Gel dediğinde gelecek, git dediğinde gidecek
Ya kalp ya gönül, hiç mi önemi yok sevginin?
Ya anılar, ya yağmurlarda ıslanan saçlarımız
Ya avuçlarımızın şahitliği
Gözler git deyince silecek mi suretleri?
Bu kadar ucuz mu sevmek?
Böylesine yüreksiz, korkak mı aşk?
Aşk gitmiş bizden kahretsin
Bize sormadan, izin almadan gidivermiş
Ya emekler, aşk için sevgi için verilen o emekler
Onlarda mı veda edecekler bir bir?
Bizim sevgimiz ölümsüz demiş bir şair
Oysa yalan söylemiş, hem de büyük bir yalan
İnsanın öldüğü bu dünyada
Aşkta ölmüş, ne yazarsın be şair?