Nelere yaslanıyormuşuz meğer bilmeden
İnsan nasıl da avuntudadır hem de süreğen
Ve vakit yüzleşmek vaktiyse su yüzündedir
İçiyle dışıyla bir olan o muhteremler nerededir?

Gülerken yüz ve nimetler bolken bilinmezler
Kesilmeden çeşmenin suyu sır da vermezler
Hani senken özne, girmektir bu destursuzca
Uyarı da kaale alınmaz ne de hatır kalır da
İşte tam da böylesi anlardadır serkeşlik
Dönünce sırtını hissedersin bir kalleşlik.

Gıyabında kimseler atıp tutmasa da aldanma
Fıtratça iyi olmanın sadece bir gereğidir bu
Estirmesin isteriz kara kışta ayazla kesif vurgu
Tanımak ne de zordur insanın kamilini elbet
Asla dönmeyeni pahasızdır sırtı, ilelebet.

Yüz kez da kurtarsan yakasını kifayetsiz
Merhamet sadece dilindedir, özde yetersiz
İlle de bir karşılık bekleniyorsa muhabbetten
Sıtkı sıyrılır insanın yaşadığı ihanetten.

Bir masal düzleminde yaşamak arzusu bu
Olmasın isteriz rüyalarda bile homurtu
Bir riyalar silsilesinden yıpranış nice yıldır
Güven sarsan ne varsa koparmak mübahtır.

Güne değen hezeyanların çoğundadır aldanış
Hakikatleri bulmak için bitmiyor hiç arayış
Ne aldan ne de aldatıl, acısı derincedir
Görünenlerin arkasında duruyor gerçekler
Ana değeri katanlar eskimezler, süresizdir.

İçinde türlü duygularıyla şu yaşamak var ya
Gölge Ozan zannınca da kiminde olur angarya
Oysa pür nur olsun istiyoruz her anını onun
Özetle, gerçek dostlara yaslanın, sıkı tutunun.

Oğuzhan KÜLTE