3
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
433
Okunma
yüzü doğuya dönüktü gömüldüğü yerde
belki binlerce yıl gün ışığından mahrumdu
küçük bir kavundan halliceydi kafası
belli ki çocuk yaştaydı öldüğünde
kıyamadım tabi
çıkarayım da gün doğumunu izlesindi niyetim
kazmayı nasıl vurduysam
kafa bir yana
tası bir yana
özür dileye dileye topladım tabi
küçük bey
bazen de küçük hanım diyordum
hangisi tutarsa artık
öyle ya cinsini bilmiyordum
bir taşın üstüne itinayla koyup
gün doğumunu izledik beraberce
ara sıra kafasının tası atıyordu rüzgarda
ama olsun
şanslıydı yine de kerata
adet yerini bulsun misali yeniden gömdüm
yüzünü doğuya döndürerek
göz yaşı şişesi gazozdan
kapağı taç giydirerek...