Uydurukçuuu
Kurucuu.kurgucuu
Nefes alır gibi uyduruyodu,
Ufuk boştuu:)

Şiire bakınca sanki kopuk dağınık gibi görünüyor ama tutarlı bir dağınıklığı var. Uydurukçu imzası da bunu adeta desteklemiş. Ciddiyeti hafife alma ama duyguyu göz ardı etmeyen bir imza.

Bitmişlik arzusu.... “umarım yol bittiğinde ben de bitmiş olurum” “umarım gittiğinde ben de bitmiş olurum”… aslına bakarsan ayrılık ihtimaline karşı kendini tüketmenin şiire düşmüş hali... yarım kalmaktan yalnızlıktan duyulan derin bir korku sanki sen gidersen devam etmek saçma olur ne anlam kalır duygusu insanın tüylerini ürpertircesine gerçekti.

Yorgunluk kahvesi .... hayatın gündelik ritüellerinin içinde sıkışıp kalınan bir boşluk karşısındakinden hayata dair bir açıklama beklercesine...

Zeki Müren ölmüş.... ironik bir ölüm ilanı aslında herkesin bildiği bir kaybın hatırlatılması altında ise bitmiş olan bir şeyi kabul etme çabası...

Başta ne kadar dağınık gelmişti değil mi ama irdeleyince dağınık ama sahici, alaycı ama acıyla alaycı bitme ihtimalinden korkma bunu da parçalanmış bir ruh halini şiire dönüştürme

uydurukçu işte uydurukça...

Kim uydurmuş ne uydurmuş...

Şair burada masallardan masal beğen demek istemiş...

Selamlar sana Fransız