Sen benden gittiğin günden beri saymıyorum günleri
Takvim gereksiz bir kağıt parçası
Saat dediğin akrep ve yelkovan sadece
Hiçbir önemi kalmadı gecenin,gündüzün, yıldızların ve hayatın

Şimdi
Ölüm kusuyorum şehrin kaldırımlarında
Sokaklar da serseri adımlarım yankılanır
Alabildiğine bağırıyorum bozkırlar da
Boğuluyorum yalnızlığında
Koşuyorum sessiz kalabalıklara
Ağlıyorum bir çift göze,bir bakışa
Ağlıyorum kendime

İşte böyle sevgilim
Şizofreni duygulara hapsolmuşum senden sonra
Bankta oturan bir fahişenin sırdaşı olmuşken
Bir yandan fetihten Fetihe koşan bir komutan
Bi bakmışım Afrika da bir köle
Diğer yandan elmas ticareti yapan bir yahudi iş adamı
Ne zalim bir diktatörüm ben böyle, merhameti kaybolmuş
Acımak nedir bilmeyen zalim bir adam
Omuzuna bir el uzanır birden
Kendimi başka bir alemde görürüm
Cennet mi burası
Burası cennet ise sen nerdesin
Bu akan zemzemler
Bu köşkler
Bu huriler
Bu sonsuz güzellik
Sen yoksan neyleyim diyip terk ediyorum
Sen olmasan ben deli bile olamıyorum sevgilim
Sen olmayınca neyleyim bunca şeyi
İçinde sen olmayan herşeye lanet olsun
Bin parça olsun
Alemler taş olsun
Gözler kanla dolsun
Eller kangren olsun
Suretine tüküreyim sensiz gelmiş, gelecek ve gelecekte olan her şeyin

Bilmezler mi seni hayrışlarıma gömdüğümü sevgilim
Sensiz mecal etmez ayaklarım yürümeye bilmezler mi
Her gün öldüğümü görmezler mi
Kan akar bedenim
Ellerim param parça
Gündüzlerim hep karanlık görmezler mi

İşte böyle sevgilim
Sensizlik ayan oldu bana
Sensizliğinle yaşar
Sensizliginle oynar
Onunla kavga ederim
Onun en sevdiği yemeği yeriz
Onun türkülerini dinler
Onun saçlarını tararız
Sensizligin seni yaşama sebebim
Senden sonra sensizlikte benden giderse neylerim sevgilim