Artık ölümden gayrısı yalandır
Haramdır aldığım her nefes
Attığım her adım yasaktır
Kirlenmiştir bedenim ,ruhum sersefil
Kanadı kırık kuş uçar mi gök yüzünde
Maviyi görür mü gözleri
Yaralı bir insan koşabilir mi sokaklarda
Öyleyim işte çaresizce bir el arıyorum etrafta
Kim kaldırabilir ki beni düştüğüm bu çukurdan
Hangi göz beni görebilir ki bu girdapta
Hangi ses duyabilir ki bu tufanda
Ben Leyla ararken, dağları yıkmışım başıma
Vahşinin mızrağı var kalbimde
Okçular tepesini boş bıraktılar
Ben yenildim bu sevdanın savaşında
Mutluluk denilen bu illetin hor görmüşlüğü bitirdi beni
Bir mahkumun firar umudu gibiyim , olmayacak işe amin dedim gönlümde
Ne dualar ettim be, senden önce duamı bilirdim ben
Senin cennetinde yoktu oysa,nedendi bu inanmişliğim
Ben annem kadar inandım gülüşüne
Kıble ettim seni kendime
Bismillah dediğim her söze senin niyetinle başladım
Yâr olsun dedim , yara oldun bağrıma
Acısı tarifsiz olan bir şeymiş aşk meğerse
Sayfa beyaz iken siyah oldu birden
Etrafta leş kokuları var benden arta kalandan
Güneş söndü üstüme,okadar soğuk ki iliklerime kadar seni üşüyorum
Yağmurlar üstüme ağlıyor
Sigaranın dumanında zehir soluyorum
Ateşi tütünü değil ellerimi yakıyor
O eller ki sana şiirler yazan
O nefes ki şarkılar söyleyen
Sevgisini bir hevesle çocuklar gibi haykıran
Ben ne kendime ağlıyorum nede sana
Ağladığım sevdayadır
Güzel günlerin hatridir
Hayat kurduğun,hayalin ölümüdür ağladığım
Bir söz bir hayat bitirir gerçekliğidir
Uğruna ölsemde vazgeçmek zorunda olmamdır ağlamam
Hani denir ya kader gayrete aşıktır
Ben bu aşkın gayretine kader derken yanıldım
Annesi ölene yetim
Babası ölene öksüz derler
Sevdası ölene bir isim yokmudur
Benim adım konsa hak değil midir
Benim adım acı değil midir
Benim adım keder değil midir
Ben değil miyim gözlerine mil çekilen
Ben değil miyim hasreti kör edilen
Ben değil miyim ölüme yâr edilen
Dar ağacına gülümseyen ben değil miyim.