Adi konulmamış bir şiirdi gözlerin
Bakışlarında aşk öznesi
Tukeniyorum her bakışında
Başımda kavak yelleri vakit sonbahar
Ölüm böyle mi gelir, geç kalmış aşk mesafesinde
Hangi aşk yazılmaya meftun
Kendine has sayfasında

Hazan bulutları başımda avare
Döngüleri kara delik
Yutmak istiyorlar beni
Halihazırda bekliyor zaman yeli
Kirpiklerinin ucundan düşmek isterim hep
Kapris tufanında savrulmak yüzünde
Nasıl bir güzellik ki bu,
Ben, aşkin ölüm sehpalarinda bir mufteri
Oysa bembeyaz bir aşktı bu,
Kara çalmak ne ki,
Bilirsin beyaz gömlek giymeyi sevdiğimi

Beyazlar icinde bekleyecegim seni,
Son günde, giy siyah matem elbiseni
Pamuk ellerini uzat ne olur
Esirgeme son dokunuşunda ürpersin tenim
Mazide titresin bedenim son kez
Hatırladım şimdi
Ben onsekizinde bir deli
Köy çeşmesinde
Sen de hatırlarmısın bilmem
Çeşmenin basında beklediğimi
Siyah beyaz artık her şey
Tüm renkler hükümsüz
Sen, Hiç sevmedin ki beni,
Renkler küsmüş anılara
Ben, sana tutuklu kalmış,
gözünde yine de bir müfteri