1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1812
Okunma
Yaban çiçeğim...
Dağların zirvesinde karla örtülü toprağın,
Alabildiğine doğal,sessiz ve bir okadar da yalnız,
Katıksız masumluk kokarsın,
Dağ eteklerindeki kokusuz çiçeklerden habersiz.
Gördüğün sadece kör edici beyazlık,
Bildiğin ise yalnız kendi rengin,
Nasıl bilebilirsin ki renksiz çiçekleri?
Koparıp alsam seni yanıma enginlerde solarsın,
Aşkın kokusu kalmamıştır oralarda,şaşar kalırsın,
Heryer çiçek ama beyhude,anlam veremezsin,
Bu kaosun acı çılığını belki duyarsın
Aldatıcılığın rengindeki çiçeklerin feryadını taşıyan rüzgarda.
Şimdi oturup kalsam yanında,
Sevda köklerimi salsam yamacında,
Renksizliğin perdelediği gözlerimle,
Kokusuzluk sinmiş ruhumla,
Yakışıkalır mıyım yanında?
Cevap Yaz