şiir mi doğmuş gündüze...doğmuş da ne güzel olmuş...

şiir doğduysa bir kere,artık tüm dildeki kürtajlar faydasızdır...

yaratılan el ayak değişirse ,o artık başkasıdır ve yapma bir bebektir...ilk ağlayışı duyulmalı ,işte bu nedenle ya anında ağlatılmalı ya da kendiliğinden ağlamalı ki;yaşadığı bilinsin...şiir zaten içine ağlamaz bir tek,kaç yürekten beslenir değil mi... bu sayfada erken doğmaz şiirler,şiir çocuktur ,doğarken gülmez işte...anla,uzatmayayım daha...sancılı doğumlardan sonra delice vurulmaktır o çocuğa şiir...hep varmışcasına...


offf...

geceler körebe.gündüzler ise görmek istemediğim bir zırdeli...neresinden tutsam da dilimden düşse bu sayfaya içim...düşüremem ki...tek yaptığım ağdalı sözler...şairin üstüne söz söyleyemem...

aşk bu işte,alence...bence de alence...

aşk bir şiirin üstüne tir tir titrerken,ve sabırsızlıkla beklerken sözlerin şairi incitmesidir...aşk,buna rağmen sevmektir şiiri,aşk kovalamadır sözcükleri arsızca...aşk tutamadığın naif bir cümledir,dilinden düşüp yürek yakan...

aşk nicelerdir böyle şiirlere dolan ama hâlâ gizemini koruyan...

çok konuştum galiba,asıl demek istediğim şu ki yüreğine sağlık ceviz ağacım...


sevgiler...