Dolanmaktan Yoruldum

Yoksulluk bırakmaz, yakamı benim
Gurbet elde dolanmaktan yoruldum.
Dostlarım kaldırmaz şakamı benim
Hasret dilde dolanmaktan yoruldum.

Yokluk şaşırtıyor solun sağını
Felek yollarıma atmış ağını
Aşamadım vefasızlık dağını
Hoyrat belde dolanmaktan yoruldum.

Çektiğim çileyi kimsem bilmiyor
Elim yetip göz yaşımı silmiyor
İki yakam bir araya gelmiyor
Berbat halde dolanmaktan yoruldum.

Yakınlara düştü ömrün finali
Gözümü doldurur dostun hayali
Yolunu kaybetmiş bülbül misali
Vasat gülde dolanmaktan yoruldum.

Dost bağında açıp açıp solmadan
Gönülden gönüle akıp dolmadan
Leyla’yı arayan Mecnun olmadan
Vuslat çölde dolanmaktan yoruldum.

Bir zamanlar bende tomurcuk güldüm
Zamansız sarardım,soldum döküldüm
Kanadı kırılmış turnaya döndüm
Batak gölde dolanmaktan yoruldum.

Kült.Bak.Halk Şairi Avni Yegin 26/07/2024