Bedelini İnsan Öder Elbette

Fütursuzca yakılan her ormanın
Bedelini insan öder elbette…
Yaş ağaçtan çıkan onca dumanın
Bedelini insan öder elbette…

Fakir tarla, zengin otel derdinde
Viran yurttur, kalan yangın ardında
Sen sırtına onca para sardında
Bedelini insan öder elbette…

Duman olur göğe yükselir yurdum
Ah eyler karacam, çakalım, kurdum
Acıkan ceylanı ellerimle doyurdum
Bedelini insan öder elbette…

Bir sigara, belki savrulan şişe
Sağı solu kökden koyar ateşe
Aklım ermez olan onlarca işe
Bedelini insan öder elbette…

Karabük, Manisa, İzmir’le Muğla
Dağlar taşlar yandı değilki tuğla
Canlı cansız teyakkuzda korkuyla
Bedelini insan öder elbette…

Bolu Göynük ile Çankırı Ilgaz
Uşak’ta Eşme’nin yangını durmaz
Sanmayın adalet hesabı sormaz
Bedelini insan öder elbette…

Balıkesir İvrindi’yi söylerim,
İzmir Yamanlar’ı elden dinlerim.
Bir değil, beş değil, yanan binlerim
Bedelini insan öder elbette…

Bir kıvılcım dünyaları bitirir
Dilli dilsiz yuvasını yitirir.
Umarım ki; aklı başa getirir
Bedelini insan öder elbette…

Kült.Bak.Halk Şairi Avni Yegin 20/08/2024