0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
270
Okunma
insan doğar, büyür, yaşlanır ve ölür,
kimilerine yaşamak gül bahçesi,
kimilerine ise zulüm,
her günü zehir zemberek,
beni en çok annelerin dramı etkiliyor,
bebelerin ızdırap çekmesi,
ellerinden hiç bir şey gelmemesi,
işte ölümü ellerinden tutmuş, yarasına basmış,
yaşamak diye tutturmuşlar,
nasıl ama nasıl acının karşısında,
yaşamak can bulur,
yüreği yemyeşil çimen olur,
imkanlı imkansızlıklar,
yaşamayı su perisi gibi ellerinden almışlar,
hani duyuyoruz ya bir hasta çocuğu daha kaybettik diye,
işte o zaman tek bir gül, tek bir serçe havalanır, masumiyet timsali, yaşama bir kırmızı çizgi çizer gibi…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (3)
