Yalnızlığa düşünce ruhun
Kalbinin tüm perdelerini kapatırsın
Ne kahkahalarla gülebilir
Ne hıçkıra hıçkıra ağlayabilirsin
Hiç olmayacak bir anda ,
Bir dosta merhaba demek ihtiyacı duyarsın
Belki de sana yazdığım şiiri okurken
Farkına bile varmazsın yanağından süzülen yaşların
Öylesine, sessiz sedasız akıverir işte

Hem özgür olmak, hem de bağlanmak istersin
Bilirsin özgür olmanın bir yandan da yalnızlığa eş olduğunu
Dolu dolu bir sevda yaşamak istersin
Ancak incinmekten korkarsın
Hem dünyadaki en saf sevgiyi yakalamak istersin
Sence bu kadar yalındır sevda çünkü
Hem de mantıklı olmaya çalışırsın.
Bilirsin aslında aşkta mantık olmayacağını

Ne gidebilirsin bir adım öteye, ne de dönebilirsin geçmişe.
Yaşamın bu günden ibaret olduğunu bile bile çakılır kalırsın maziye.
Hiç bir şeyin değişmeyeceğini bilsen de
Her baharla yeni umutlara yelken açarsın
Rotan belli olmaz,yönünü bulamazsın
Hayat hep başka ve daha zor sınavlarla çıkar karşına
Yorulursun

Küçük mutlulukları büyütmeye çalışmazsan
Hiç bir tadı kalmayacağını bilirsin hayatın.
Büyük mutlulukları yakalamaya belki de ömrün vefa etmez
Farkına bile varamazsın
Yıllar inanılmaz bir hızla geçer gider
Bir de bakarsın, bitimine gelmişsin ömrün
Yaşamadım dediğin ömrün bitivermiş
Her şeyi sil baştan yaşamak istesende
Ne yazık ki kimseye ikinci bir hak verilmemiştir
YEŞİLIRMAK