yeminle...yaşın yılın dün ve günün yüzün gözün dokunuşlar ve tabi ellerin gellerin gelmelerin gelmemelerin sonra velhasılı her şeyin biraz eski renginde kalmak son noktada geceden başlayarak... unutulmuş acılardan olmadan önce ben de yaşıyordum. vallahi yaşıyordum o türkülerin birinde. 18/7/24 |
Bu kalem izi gözlerime yabancı değil ama kim bulamıyorum şuan :(
Şiire tebriklerimle..
Selam ve Saygılar.