0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
434
Okunma
günler günlere veda ediyor,
benim elimde hep bir sarı gül,
olsa olsa bir finişh çizgisi,
yoksa ne ola ki,
g’özlerim hep bir ateş kızılı,
düşmüyor, sığınmıyor,
ya da yetişmiyor,
hava, su ve topraktı maya,
benim çakıldı, toprağım,
yeşile hasret,
benim kuraktı, dilim,
harfin puntosu silik,
ne dilim dokunur,
ne yazdığım okunur,
yer gök dua,
ne yer, ne susar,
vazgeçtim, düşlemekten,
umutun unut olduğunu kanıksamaktan,
kader diye bir şey vardı ve ben,
ya unutulmuştum ya yok sayılmıştım…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (3)
