0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
289
Okunma
öyle çok ölüyoruz ki,
kimi kimsesi yok ölüm kapısının,
en çok da muhabbetini özlüyorsun,
en çok da hatırlamak parçalıyor,
kim kimdir, ne nedir?
bütün yarım kalan sorularda,
bir tılsımlı soru asılır,
yakamdan, eteğimden,
ben tüm sokakları,
tangır tungur tıngırdatıyorum,
kim kimdir, kim hangi sorunun muhatabıdır,
ben eteğimde hangi soruyu tıngırdatıyorum,
ölümün eli kolu ayağı yoktur,
öyle paldır küldür çalmaz kapıyı,
bir solgun menekşe gibi açar,
bir papatya çayı gibi dökülür,
öyle aniden,
öyle kimsesiz,
öyle durağan,
öyle can havliyle çalar kapıyı,
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (4)
