Batsın diye güneşi kimler verdi el ele
Kuruldu şom planlar, pusular sergilendi
Doğmasın diye şafak, gerçekler gölgelendi
Belki düştük yere fakat, kalkmayı bildik
İhanetin koynundan çarçabuk silkelendik.

İki makam, az para, nasıl değer ki vatana
Beslendiği yere eden üç beş çakal, korkma ha!
Daha dün yedi düvel almadı mı dersini
Nasıl da dönmüştüler bükülmüştü belleri
Güya korku salarak, bizleri hiçe sayarak
Üç beş mermi bombayla sindiririz sandılar
Oysa bu kadim millet unutmadı geçmişi
Hep zor anda birleşti kurtarmıştı izzeti.

Biz vermiştik payeyi, biz giydirdik cümleyi
Onurlu elbise ile, şerefsizlik yaptılar
Millet varı tankı, topu ve uçağı, helikopteri
Hedef gözetmeksizin üstümüze kustular
Ey ihanet çetesi, sizlere gerek cehennem
Bak hele manzaraya ayakta dim dik durur
Tarih yazacak bil ki yediden yetmişine
Genç, yaşlı, ihtiyarı; teyzem, dedem ve ninem…

Beşer güvenir bize, her demde verdi vize
Ağa babanız gelse, bu millet gelir mi dize?
Bir kere daha değil, bin kere deneseniz
Akıtırız al kanı, yurdu vermeyiz size.

Selamı var maziden Alparslan`dan Fatih`ten
Kanuni ve Yavuz`un hatırı kalmasın bizden
Ses versin Çanakkale, yankılansın Sakarya
Her zerresi toprağın kan damlıyor, damlar da.

Biz varız kıyamete, ne erkeniz ne de geç
Bayrağımız gönderdedir sen de safsını seç
Onur, şeref ve esenlik mihenk edilmiş yoldur
Bu davaya hizmet eden, yerinde candan vazgeçen
Şerleri bertaraf eden tartışmasız güzel kuldur.

Saysaydık düşen ateşi, neler vardı bak tarihe
Her har dağlarken yüreği, milli şuurdu sahnede
Ne yaparsanız yapınız, kuvva ruhu damarda
Bir türküde toplanır mazimiz buruk ezgi
Kurtlar pes etmez asla, zafere koşar şafakta.

İlahın emrine uy, ne güzel şey edepli huy
Cenk ederken milleti, sesini ötelerden duy
Bir sarsarız zemini, göğe değer başımız
Bize büyük emanet, insanlığı taşırız.
Sığmayız yeryüzüne, zaman esir edemez
Milli birlik önünde çirkef galip gelmez.

Yürü ey yeni nesil, gücünü al tarihten
Hele eğil kulak ver; ne diyor deden, ninen
Bir kalkışma bu çıkış, sonu elbet olur kış
Göğsü siper edene yürekten gelir alkış.
Yitenlere rahmeti, kalanlara minneti,
Milletçe çok ödedik özgürkte diyeti

Verildi görev yine, vurulmak ve ölmek kâr
Akan kanın hatırına Rab`den lütuflar yağar
Bize rağmen bu kader; düşünme, etme keder
Öldü, bitti sanılan değerler yeniden doğar
Hesabımız bitmedi, bu ilahi bir emirdi
Geceyi bitirecek, şafaklara da gebe
Kanda var bu cengimiz, tüm dünya yüklense de
Yazdık çokça tarihi, kan damladı süngüden
Bizi nasıl bitirir, üç beş hadsiz kemirgen.

Asil bir davadır bu, Gölge Ozan da bilir
Milletim bu düsturla zaferlere erişir
Halen buradayız bak, söyle kimde imiş kâr
Birer birer yitsek de bizleri dirilten var.


Oğuzhan KÜLTE