Zehir gibi karışmışsın kanıma,
Beklemek bin zulüm, hırçın yanıma,
Sabır sirayet etmiyor, bu derin efkârıma,
Sel gibi gürleyip, akıp gelsene,

Kapı kapı dolaşırım peşinde,
Canına can, gönlüne yâr olduğumu bilsene,
Gözüm görmez senden başka kimseyi,
Aşkından kör olduğumu, artık görsene.

Cennet edip bana bu dar zindanı, karanlığı mehtâbınla boğsana,
Ay’ı sensin gecemin, yıldızı sen, nur’u sen, sabahıma güneş gibi doğsana.

Divâne olsamda senin yüzünden,
Ayrılmam izinden, çıkmam sözünden,
Bin ilhâm alırım bir tek gözünden,
Âşığına, mâşuk gibi baksana.

Ne kadar zor imiş lütfuna ermek,
Bunca yıldır çektiğime değsene,
Çölündeyim bu kapkara sevdanın,
Yağmur gibi, damla damla yağsana.

Ey bahtımın ulaşılmaz kadını,
Duymazmısın bu gönül feryâdımı,
Gözyaşıma, eş eyleme adını,
Ya canım al, ya merhamet etsene.

İlâhi yazgıdır deyip, her sözüne boyun eğdiğim felek,
Yetmedimi kaşlarını çattığın,
Bende Allah kuluyum, revamı bu yaptığın,
Benimde yüzüme, artık gülsene.

FEVZİ EMİR YILMAZ