Toprağından kökünden sökülüp de kaldın mı ?
Kedere sürgün kalpte derde derman saldın mı ?
Sen yolunu kaybedip bilinmeze daldın mı ?
Hayatın tarlasında her dem harman oldun mu ?

Gemilerin batmadan demir al hayatından,
İflah olmaz dalgalar hep senin afatından,
Sımsıkı tutun artık çektiğin halatından,
Feryat arşa varmadan cana kurban oldun mu ?

Eski bir rafta duran o hazin kitaptasın,
Gönülde unutulmuş çorak bir türaptasın,
Dillerde anılmayan söylenmez hitaptasın,
Bir gönüle nakşedip orda ferman oldun mu ?

Dünyada mürüvetin ölmek miydi yaşarken,
Şiraze gibi çıkıp peydah peydah aşarken,
Yüreğimden fışkırıp can bedenden taşarken,
Asırlara sığmayan sırda kervan oldun mu ?

Dinecek sanırsında leyl ü nehârım dinmez,
Bağrımda nâr-ı firâk yandıkça yanar sönmez,
Şu yaşlı gözlerimde yaşlar bir türlü dinmez,
Ateşe tutsak olup küçük pervan oldun mu ?

13.2.2024 Berlin
Kudret Merttürk