AH LEYLA
İlk görüşte aşktı bu.
Görür görmez sevmişti Leyla .
Gönlü olmuştu koca bir derya.
Açıldı önünde yepyeni bir dünya.
Kalplerinde aşk,
Gözlerinde mutluluk,
Sinelerinde kızıl bir korluk,
Böyle başladı bu güzel yolculuk...

Nasıl da mutluydu Leyla o gece.
Peri kızı sandılar, belki de ece.
Elinde beyaz çiçeklerle,
Öyle narindi ve ince.
Her şey şiir gibiydi
Saçıldı hece hece...

Komparsita çaldı salona girerlerken.
Uçuştu gelinlik dans ederlerken.
İçinde bir şey koptu,
Belindeki kurdela kesilirken.
Yüreğinde bir vaveyla,
Nedendir, hiç anlamadı Leyla...

Mecnun’la el ele,
Geçtiler gönül bahçelerinden.
Her şey pembe rüyayken,
O gece testi kırıldı birden,
Bir cin çıktı Mecnun’un içinden,
Yoksa kırk kollu bir canavar mı?
Aşktan değil, kesildi nefesi cehaletten...

Leyla, Ah Leyla!
Gelinliği oldu kefeni,
Katiliyse seveni.
Yaprağı dökülmeyen bir kırmızı gül uğruna,,
Toprağa karıştı bütün düşleri...
Şimdi kara toprakta uyuyor Leyla,
Kırmızı gül yaprağıyla...
Nuray Öngeç