I
Bir gün nasıl çıldırmışsam, oturmuşum bir köşeye,
Kafamda binlerce tilki, binlerce şimşek, binlerce yelken
Unutmuşum kocaman denizleri,
Nasıl kaybolunur iki mavinin kesiştiği yerde?
Sınırları yok eder gibi.
Bir uçurumun kenarındaymışım gibi
Bir saksının içinde boy atmışım gibi
Bir insan boyunu geçmişim de,
Boyumdan büyük işlere kalkışmışım gibi

II
Bir de bu var, canımı sıkan, canımı acıtan.
Bir kalabalığın ortasında kaybolmuşum.
Bir hayalin peşinde koşmuşum.
Kendimi bulmak isterken,
Kendimi kaybetmişim.
Bir kapının önünde beklemişim,
Açılacak diye ummuşum.
Açılmamış, açılmamış.

III
Ve sonra bir gün,
Bir elma ağacının dibinde,
Bir rüya görmüşüm.
Bir rüya ki kabus gibi,
Uyanmışım uyanmasına da;
Hiçbir şey aynı değil,
Hiçbir şey eskisi gibi değil,
Kendi gözlerimle bile tanıyamamışım kendimi,
Kendime yabancı olmuşum.

IV
Beni bir gün birisi arar bulur da
Sorarsa adımı,
Ben kendini arayan adamım.
Böyle bil sen beni.
Belki bir akşam üstü, belki gece yarısı,
Belki sabaha karşı,
Bulacağım muhakkak kendimi.

V
Görüşümde, bir uzun yol.
Bir yol ki git git bitmiyor.
Bir yol ki hep kendime çıkıyor.
Nereden dönsem , hep aynı yerdeyim.
Bir uçtan bir uca savrulmuşum.
Bir ucumda sevinç, bir ucumda hüzün.
Kendi içimde yol almışım,
Kendimden bile ayrı kalmışım.

VI
Bir cam kenarında oturmuşum
Dışarda yağmur yağıyor,
İçimde bir yangın var.
Bir demlik çay var masada,
Bir de bardak var; boş.
Kendi yangınımda yanmışım,
Kendi külümde doğmuşum.


VII
Bir denizin kenarındayım,
Martılar uçuyor, dalgalar vuruyor sahile.
Bir sandal var uzakta,
Beni bekliyor gibi.
Kendimi aramaya çıkmışım
Bir dalgada kaybolmuşum


VIII
Bir duvar dibinde oturmuşum,
Gölgeler üşüşüyor üstüme.
Bir çocuk sesi duyuyorum uzaktan.
Bir hayatın izleri var geçmişimde.
Kendi geçmişimden kaçmışım.
Bir hayalet gibi dolanmışım.


IX
Bir gün, bir sokak köşesinde,
Beni görenler sorarsa,
Kim bu adam diye.
Ben kaybolmuş adamım.
Onlara öyle söyle.
Bir sokağın karanlığında yürümüşüm,
Kendi gölgemden bıkmışım.
Haykırmışım;”
“Bir kez olsun kendine yalan söyle”

X
Bir kahvenin köşesinde,
Bir fincan soğumuş kahve,
Bir gazete ve eski haberler,
Bir de ben oturmuşum.
Kendi yalnızlığıma dalmışım.
Kırk yıllık hatırın,
Meğer kırk birinci yılındaymışım.
Dağılmışım.

XI
Bir şiir yazıyorum, yarım kalmış.
Bir mısra eksik,
Bir kelime, bir harf.
Tamamlamak isterken,
Kendi şiirimde kaybolmuşum.
Bir harfin peşinde, bir kelimenin ardında,
Kendi dizelerimde savrulmuşum.

XII
Bir resim var duvarda,
Bir ayna gibi,
Kendi yüzümle bakıyorum.
Bir gölge düşmüş üstüne,
Kendi yüzümde yabancı olmuşum.
Bir resimde kaybolmuşum,
Bir yüzün ardında unutulmuşum.

XIII
Bir kitap okurken,
Sayfaların arasında,
Kendi hikayemi bulmuşum.
Bir kahramanın peşinde,
Bir macerada yitmişim kendimi.
Bir sayfada kalmışım,
Bir cümlenin içinde kaybolmuşum.