Bir kıvılcım düştü yüreğe,
Büyük bir yangına dönüştü vesveseyle,
Kardeşten kardeşe,
Kabil’in göğsünde yandı ateş,
Kıskançlık cehennem gibi, içten içe.

Yaratanın kabulüydü fitili ateşleyen,
Habil’in sunusunda saklıydı rahmet,
Kabil’in gözleri karardı,
Gönlü çöle döndü,
Fitne yılanı yüreğini öldürdü,
Merhameti katletti fesatlık
Ve kıskançlıkla beslenen o zehirli niyet.

Toprağa kardeş kanı aktı,
Bir damla düşmanlıkla,
Fesatlık boy verdi yürekte,
Kardeşin kardeşe ettiği haksızlıkla,
Kana bulandı yarınlar.

Kabil’in laneti, sürgünlüğü başladı,
Toprak bile reddetti onu,
Başı eğik, gözleri yaşlı,
Bir damla gözyaşında kayboldu sonu.

Ey insan, kıskançlıkla besleme ruhunu,
Fesatlıktan arın,
Sevgiyle dolsun yüreğin,
Kurtulsun ruhun ve geleceğin,
Habil’in sadakatiyle,
Yaratanın huzurunda olsun senin de yerin.

Başkalarının ışığında kararma,
Kendi içindeki güneşi bul,
Kıskançlık ve fesatlık karanlık bir yoldur,
Sevgi ve merhamet ise, ruhuna huzur olur.

Birlikte açar en güzel çiçekler,
Sevgiyle sulanan bahçede,
Kıskançlık ve fesatlık,
Solup gider erdemle ve sevgiyle.