0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
414
Okunma
Bir ömürdür adını anmaz dilim,
Lâkin gönlüm hep senin serin yelindedir.
Ben seni vaktiyle sevmiş idim,
Şimdi adın: unutulmaz bir nevbahâr gibidir.
Kaç bahar göçtü, kaç ây söndü geceye,
Kalbim hâlâ eski söze meyleder.
“Yâr”, derdim, “vâdemiz dolmazsa eğer,”
Kıyamete dek âşık, sana kul eder.
Bir resmin kaldı solmuş bir nakkâş işi,
Bakınca: güle benzeyen ama hüzne düşmüş.
İçimde bir hicran, bir firkat dişi,
Dilimde: “gör ki yâr nece nâfile göçmüş.”
Yazgı mıydı bu? Belki de feleğin cilvesi,
Her gözyaşı, bir satır olur kader mektubunda.
Aşk bir seyrüsefer, hasretin şifresi,
Ve ben: seyranımda kaldım, senin gurbet yolunda.
5.0
100% (1)
