Yorgun bir işçinin resmini saklıyorum avuçlarımda
Belki birgün
Belki birgün
Nasırlarını sökeriz bronz bu uygarlığın
Biliriz yaşanacak günler yakın
Bir sigara molası kadar telaşlı
Sofrasız geçen günlerimizin öfkesi var
Çatlayacak damarı delikli ceplerimizin
Korkun bizden!
Biz bir kitabın en gülen sonuyuz
Kavga diye bağırıyor yüzümüz
Yüzümüze iyi bakın !
Biz bu tarihin en çok ağlayan yüzüyüz
Yoktu yolu dövüşülecekti sefalı masalarla
Yoktu yolu ya sosyalizm ya barbarlık

Ağıtlar çıkmakta artık
Mavi gülüşlü çocukların heybesinden
İnsanlık ölüm kadar suskun
Uyku imparatorluğu avındadır zamanın
Ağarıp solan ışıklar içinde
Doğa siyaha kuşanmış
Oysa yeşile ne hasrettik!
Kıracağız kir kapılarınızı
Dünyayı doruktan seyredeceğiz
Yoktu yolu ya sosyalizm ya barbarlık


Kararlıyız!
Gecenin rüzgarına uzanacağız
Dişleyeceğiz parlak ,sarı bir elmayı
Bir şiir okuyacağız ve mısralar kıracak boğazımıza yapışan elleri
Hatırlayacağız al güneşle vurulmuş hendekleri
Getireceğiz zaferi çekiçleyen bir sesi
Barut ortasında bakır tenli çocuklara
Yoktu yolu ya sosyalizm ya barbarlık