Bu dünya yıkık bir köprü, nefis kula avane
Çok şey yükler insanoğlu, koşar deli divane.

Dünyanın zinetlerini yüklensen de sırtına
Hiçbiri elinde kalmaz, ölüm sert bir fırtına.

İğne alamaz yanına burdan geçen karşıya
Bu köprü geçiş noktası, gelmedik ki çarşıya.

Kimi cennet yolcusudur, çilesi burda kalan
Kimi cehennem odunu, hayatı baştan yalan.

Herkes kendi azığıyla geçer gider buradan
Sevdiği kulu karşılar Rahmetiyle Yaradan.

Ameldir gerçek azığın, o senden önce gider
Ebedî olan yurdunu hazırlar, tamam eder.

Günahkarın amelleri orada ateş olur
Yolun sonunda her yolcu, hak ettiğini bulur.

Gaflet ile geçme yolcu, gözünü aç ve uyan
Vallahî geri dönemez, geç komutunu duyan.

İş işten geçmeden gayret! Kendini bulmalısın
Cennet’e doğru yol alan bir mü’min olmalısın....

Nûriye Akyol

Görsel alıntıdır.