4
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
334
Okunma
Arada bir yorgun düşsekte, umudumuz bakidir.
Umut bir kış gününde, cemredir kalbe düşen
Umut şifa çorbası, mum ışığında pişen.
Umut kara geceyi aydınlatan mâhinur
Umut gönüllerde ki hüznü solduran Ruşen.
Karanlık bir kuyuya sızan ışık hüzmesi
Kederin lügâtinde bir mutluluk öznesi
Sabr’ın yol arkadaşı, beklentinin süzmesi
Umut susuz çölde ki, can bulan saklı gülşen..
Karamsarlığa ilaç, kalp yarasına sargı
Geleceğe hoş bakan, geçmişi örten yargı
Umut levh’i Mahfûz’dan gönüle düşen çıngı
Umut suskun dilde ki, yası kaldıran cevşen....
Nûriye Akyol
5.0
100% (17)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz