1
Yorum
33
Beğeni
5,0
Puan
320
Okunma
Mümkündür diye bugüne kadar direndiğim yıkılışlarım buruk muydu
Üç kara zambak elimde kaçırdığım vapurlar kadar solgun muydu
Bilemedim şiirin taş kesilmesinden bu yana sayfalarım suspus muydu
En son fecrin ardından denizleri yormayan gölgen bir bana çok muydu
Râyihalar yükselirken cebimde uçuşan ahmaklıklarım son bulur muydu
Rüzgârdan bihâber parlak çehrelerin yargıladığı kara yüzüm sonum muydu
Alamut kalesinin burcunda usulca bir kayboluşla bir şair yontulmuş muydu
Mütemâdiyen her akşamüstü izini bulamayıp yitirdiğim umudum muydu
Ümitsizliğe kurban verilen üç kara zambak siyah sularda kaybolmuş muydu
Bahar kaldırımları, sağlı sollu caddeleri ile o başarılı bir kolej mezunu muydu
Elzem görülmüş taşralı eğitimin daracık tozlu sokakları ise bana yokuş muydu
Rüsva oldum tüm cepheleriyle yüzüme çarpılan gariban kasvetim vurulur muydu
Rücu etmiş gece mâteminde yeşeren bütün sözler gündüz kurşun muydu
Aşılamayacak düş yoktur fakat boynumu sıkan kendime hapsoluşum muydu
22.05.2024
Bâr-ı Kalem
5.0
100% (12)