3
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
387
Okunma
Bir yağmur tanesi olmak vardı dünyada
Ravzanın üzerine usulca düşüp Şevkatinle ıslanmak,
Ama firkâtin düştü bize, hasretinle yanmak...
Buna da şükür efendim, binlerce şükür,
Seni candan öte seven,
Seni canından aziz bilen
Bir topluluk içinde doğmak....
Birgün gül yüzünü görmenin hayaliyle yaşayıp,
Senin aşkınla yanan bir yüreği
Taşımaya lâyık bulunmak...
Hayalimde geldim yine ravzana
Huzurunda ellerimi bağladım
Gül kokunu çeke çeke içime
Doyasıya için için ağladım...
Senelerce döndüm durdum her yana
Deli bir çay gibi, aktım, çağladım
Senden gayrı ilaç yoktur yarama
Kanadıkça, hasretinle dağladım...
Nûriye Akyol
Görsel alıntıdır.
5.0
100% (10)
Cevap Yaz