Bir yolda mıyım aklımı arayan
Bir bollukta mıyım aklımla oynayan
Neye serperse çiçeklerini
Neye temaşe ederse yıldızlar
Ondandır rengi deliliğim sana

Saatler gül koklarken
Mevsimi sen de bulur kalbim
Aklın;
gün gelir devlerden büyükmüş aşkı
Anlamışım

Maviye bulanık bir gökyüzünü
Neye murad seyretmeye
Göz gözden çekinirken

Akıldan akla bir yol akar
Gönül sonsuz kaldığında
Yaşım sonsuzluk kadar
Kurcalarken mustusunu tanrının
Sırrın evliyâda bir aklım kalır

Ölüm olmayaydı sözlerime
En çok seni sevmeye vurgunken
Sırrın enbiyâda ne hoş görünür

Yıldızlar kayarken.
Güneş açmazken
Bulutlar duman altıyken
Hayalsizliğim seni açar mı bilmem.

Rengin bir bakırda
elma yerken gönül
Rengin alimünyumda
Gözyaşı döker mi acep

Velhasıl
Gönülden ölüm geçerken
Mevsimlik şarap gibidir kahkaham deliliğinde hayatın
Ölüm seni anda bulmaya misafirken
Kelam ededurursun
Şuurun demir
Şairin semer vurmusken kalbine

Velhâsıl özledim rengarenk kalmayı
Gönlün sırrına erişince
Şarkılar gönüle şarkı kalır
Göfteler bana zaten
Oyun oynayarak aklımla
Bir yolda mıyım aklımı arayan
Bir bollukta mıyım aklımla oynayan...

Akl’vakt...

Gezgin imgeler...