Vakitli
Vakitsiz
Sevmeye ayırdım artık bütün zamanlarımı
Gonca gülün açmasını seyretmeye
Yağmur sonrası çift gökkuşağının gülüşünü benliğime doldurmaya
Evlatlarımın kokusunu doya doya içime çekmeye
Gerçek bir dostla kahve içmeye
Güzel bir sözün üzerini masumiyetle örtmeye
Sevmeye diyorum
Sevmeye ayırdım bütün zamanlarımı


Sonra ...
Duymak istemediğim sesleri kıstım
Minnacık yüreğiminin kocaman sevdasını bereketlendirdim
Hiç umursamadan mağlubiyetleri
Yeni zaferlere doğru yürüdüm koşar adımlarla
Çünkü sevmeye diyorum
Sevmeye ayırdım bütün zamanlarımı

.
.
.

Ve artık bütün saatleri
Sevmeye ayırmak istiyorum
Vakit daha çok geçmeden
En büyük sevdamın elinden tutup
Rengârenk kağıttan gemiler yüzdürmek istiyorum onun elleriyle
Sultan Ahmet’te namaz kılıp
Gözbebeklerinden öpmek istiyorum babamın sonsuz kez
Süleymaniye yokuşunda derman olmak istiyorum annemin dizlerine
Gerçek aşka yalınayak koşup
Mutlu mesut uğurlanmak istiyorum son yolculuğuma


Yaşarken ölmekten silkinip
Ölümsüzlük mühürü basmak istiyorum şiirlerimin baş köşesine


Olur ya gerçekten sevenlerim
Yokluğumda sıcacık cümlelerle
Güpgüzel anar burda beni


Ve ısrarla söylüyorum son kez
Son seferime çıkana kadar
Sevmeye
Sevmeye ayırdım bütün zamanlarımı





nagihan