Zaman ve insanŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "İnsan bu, su misali kıvrım kıvrım akar ya..."
Olması gereken kuş ötüşleri değil miydi Dudağının kenarında asılı duran Hani nerede peki senin kahkahan? İnan, bir günün çıkmazlığı kadar Ölümcül değildir hiçbir gece Düşünüp duruyorsun ya kafanı patlatırcasına Boşver, ölmeden çözülmez bu bilmece. Nesi var bu insanların Herkes bir şeylerden şikayetçi Kimi gidenlere ağlar Kalanları göndermeye uğraşır öteki. Sevmiyorum, sevemedim bu tekdüzeliği Aceleyle etrafta koşuşturan Bir bardak suda yalancı fırtınalar koparan insanların Uğultuyla çıkardığı sesleri sevmiyorum. Sürekli aynı bakan gözleri Aynı konuşan dilleri Kırılgan parmaklı elleri sevmiyorum. Hani insan, en karmaşık denklemlerin çözüm şekliydi? Hani insan, dünyaya bir defa gelirdi? Daha yaşamın farkına varamamışken Ölmek için bu ne acele peki? Zaman mı eksik olan? Ya da inanç Yok yok belki de sevgi Mutlak sevgi En çok sevenlerin kirlettiği Kötüler kartlarını s/açadursun İyilerin de biraz kötülük yapma zamanı gelmedi mi? Düşünmeyi sevmiyorum Ya da bilmiyorum Ama ne fark eder ki Sonuçta tek bir kapıya çıkmıyor mu hepsi? İstediğin cevabı alana kadar ondan Aynı soruyu farklı şekillerde sormanın adıysa yaşam Ve sen hala bir cevap bulamadıysan (herkes gibi) Yaşıyorsun demektir inan Ölümse, şimdilik yalan. Yaklaş ve tanı Bütün dünya ile birlikte soluduğun o rengarenk gölgeyi Hangi umuda asılı durur yıllardır kafan? Bakalım hangi rüzgar devirecek o dev gövdeyi Kimseyi üzemeyeceksin nasılsa Bırak ağlamayı ve öğren Yaşam denen bu filmin her sahnesinde Umarsızca gülmeyi... |
çok acıklıydı,çok doğru,
Allah razı olsun
sevda ve özlem vardı,
Hakikat vardı
o çok güzel yüreğine sağlık Üstadım
ders vericiydi,akıcı anlamlı
düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla